ΕΛ.ΣΤΑΤ. BASKETBALL TEAM

Καμεραμαν Αμαν αμαν.. Κ. Κριτσιανης..

1. Είναι απαράδεκτο σε ντέρμπι που περιμένουμε όλη τη χρονιά, και κρίνεται η θέση της ομάδας ακόμα και για πρωτιά να κατεβαίνουν μόλις 8 άτομα συμπεριλαμβανομένου του Μυλωνάκη, και εκ των απόντων να είναι 3 απο τους 5 παίκτες που παίρνουν τις περισσότερες επιθετικές προσπάθειες σε κάθε παιχνίδι.
2. Δεν γίνεται να παίζουμε μονοδιάστατα. Οι "οργανωμένες" επιθέσεις στα 5 '' είναι 80% αποτυχημένες και χωρίς ριμπάουντ με αποτέλεσμα την τσάμπα κούραση και απογοήτευση.
3. Οταν ένας παίκτης δεν τραβάει επιθετικά, όσο καλός και να είναι, πρέπει να το καταλαβαίνει μόνος του και να αλλάζει το τρόπο παιχνιδιού του ώστε να βοηθήσει αλλιώς την ομάδα. Εαν δεν το κάνει αυτός, πρέπει να του το υποδείξει ο κόουτς.
4. Δεν αντέχουμε το ξύλο στα παιχνίδια, και δεν ξέρουμε πως να το αντιμετωπίσουμε. Το παιχνίδι όσο ήταν σε αθλητικά πλαίσια το ελέγχαμε πλήρως. Οταν οι αντίπαλοι αγρίεψαν την άμυνα τους (που δεν ήταν καθόλου καλή, απλά έξυπνα αντιαθλητική) θολώσαμε. Και εγώ όπως όλοι μας φοβηθήκαμε τον τραυματισμό αλλά παίζοντας παθητκότερα στη πραγματικότητα κινδυνεύουμε παραπάνω.
5. Δεν γίνεται να κατεβαίνουμε σε παιχνίδι που ξέρουμε οτι θα είναι κόλαση, με ένα διαιτητή, ο οποίος φαινόταν από ένα σημείο και μετά ότι είχε χεστεί απάνω του (και με το δίκιο του). Οι αντίπαλοι απο το 2ο δεκάλεπτο τον πήγαιναν καροτσάκι σε κάθε σφύριγμα που απλα δεν ήταν υπέρ τους και δεν έδωσε ούτε μία τεχνική ποινή, ενδεικτικό του φόβου του.
6. Δεν γίνεται να κατεβαίνουμε σε τέτοιο ειδικά παιχνίδι αλλά και σε όλα, και οι μισοί των μισών που ήρθαν να μην έχουν προλάβει να κάνουν κάν σουτ πριν αρχίσει ο αγώνας γιατί απλά ήρθαν αργά..
7. Δεν γίνεται τέλος να μην υπάρχει ισονομία στο τρόπο διαχείρισης των παικτών. Δεν αναφέρομαι στο χρόνο συμμετοχής φυσικά, γιατί όταν κάποιος τραβάει και έχει δυνάμεις δεν θα σκεφτούμε την ισοροπία χρόνου συμμετοχής. Ομως μιλάω αναφέροντας ότι κάποιοι ότι και να κάνουν δεν ακούν τίποτα, ενώ άλλοι τα ακουν πάντα και συνέχεια ανεξαρτήτως  αν κάνουν λάθη ή όχι.

Τα παραπάνω σχόλια είναι προσωπική μου άποψη ως KOPSI και δεν μέμφομαι κανένα, ιδιαίτερα τον Μυλωνάκη του οποίου το έργο και η ενασχόληση σε χρόνο με την ομάδα είναι υπεράνω κριτικής. Θεωρώ όμως, ότι στην ομάδα όλοι κάνουμε τα λάθη μας, και όλοι πρέπει να είμαστε ανοιχτοί στην κριτική αυτών αλλά και να την δεχόμαστε. Η ομάδα αυτή έχει τεράστιο παρελθόν και μπορεί να έχει ακόμα μεγαλύτερο μέλλον. Είναι στο χέρι μας η πορεία της.

Η ομάδα ρόλαρε πολύ καλά επιθετικά στο 1ο Δεκάλεπτο. Παρότι κατεβήκαμε με ελλείψεις αυτό το αβατζο του καλου ξεκινήματος μας έδωσε καλή ψυχολογία να πάμε ολο το παιχνίδι. Με μοναδικό πραγματικό ψηλό τον Θανάση, που παιχνίδι με παιχνίδι είναι ολοένα και καλύτερος, είχαμε σχετικά καλή ευστοχία. Σε αυτο βοήθησε και η μοναδική μέρα που βρέθηκε ο Πάλλης που με 3 τρίποντα και έκοψε την όποια όρεξη είχαν οι αντίπαλοι να χτυπήσουν το παιχνίδι. Πολλούς τραυματισμούς είχαμε, από άθελα άγαρμπα μαρκαρίσματα εκατέρωθεν. Γενικά πολύ καλή εμφάνιση από όσους ήρθαν...

Το καλύτερο παιχνίδι μας για φέτος με διαφορά... Το σκορ τα λέει όλα. Σπάνια έχουμε τέτοια επιθετική απόδοση και νομίζω ότι το παιχνίδι κερδήθηκε στο 2ο Δεκάλεπτο όπου οι συμμετέχοντες απέδωσαν μπάσκετ αξιώσεων. Ας ελπίσουμε οτι θα έχουμε ανάλογη συνέχεια.

Το καλύτερο παιχνίδι της ομάδας (δυστηχώς χωρίς τον Κοψιδά) με τρομερή απόδοση από τον Πάλλη τον Διονύση και τον Βερούχη (όχι ότι οι άλλοι υστέρησαν).
Ελπίζω να έρθει ο Κοψιδάς για να δούμε το βίντεο και να σημειώσω τρία πολύ σημαντικά πράγματα:1) Το επόμενο Σάββατο θα κανονίσουμε κάτι για τον Γρηγόρη.2) Ο Βασιλείου απέκτησε τον 2ο γιό να του ζήσει.3) Να ευχαριστήσω τον Κώστα που έρχεται και μας τραβάει τα βίντεο.

Θεωρώ για 1ο παιχνίδι που ξεκινήσαμε με νέα δεδομένα τα πήγαμε καλά. Σημαντικό ρόλο για μένα έπαιξε η συμμετοχή του Παινέση, στο να έχουμε αποτελεσματική άμυνα για 2ο συνεχές παιχνίδι και να μπορέσουμε να πάμε σε χαμηλό σκόρ που σχεδόν πάντα μας ευνοεί σαν ομάδα.. Απο εδώ και πέρα πρέπει να παίζουμε και σαν ομάδα περισσότερο από ποτέ για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες του παιχνιδιού. Οι αντίπαλοι έπαιζαν δυνατά, (οι περισσότεροι υποφέραμε από πόνους στη μέση απο τα σπρωξήματα τους στο τέλος του παιχνιδιού) και με έναν διαιτητή είναι αδύνατο να προστατευτούν οι παίκτες. Κρατήσαμε ψυχραιμία όταν βρεθήκαμε πίσω στο 1ο Δεκάλεπτο, ακόμα και όταν μας πλησίασαν στο 3ο και με μία καλή εμφάνιση στο 4ο καθαρίσαμε το ματς. 

Ήταν πεπρωμένο της ομάδας να κάνει μια μεγάλη νίκη στο τελευταίο παιχνίδι του ΜΑΛΑΜΑ στην ομάδα. Φυσικά ήταν το λιγότερο που μπορούσαμε να κάνουμε για το Γρηγόρη για όσα έχει προσφέρει τόσα χρόνια ανελλιπώς στην ομάδα, με πολλές κακουχίες και τραυματισμούς να τον ταλαιπωρούν, εγχειρήσεις, και απογοητέυσεις αλλά και χαρές. Ελπίζω να γίνει ένα θαυμα και να μπορέσει να παίξει μερικά παιχνίδια ακόμα μαζί μας, χωρίς όμως να ρισκάρει την υγεία του.
Το παιχνίδι ξεκίνησε μέτρια για εμάς, χωρίς αποτελεσματικότητα στην επίθεση αλλά και πολλά χαμένα ριμπάουντ στην άμυνα. Καπως έτσι κύλησαν τα 2 πρώτα δεκάλεπτα που μας βρήκαν πίσω στο σκορ 8 πόντους. Κάπου εκεί σοβαρευτηκαμε, τρέξαμε λίγο παραπάνω, βγάλαμε άμυνες και κάναμε πιο ορθολογικές επίλογές στην επίθεση με αποτέλεσμα να γυρίσουμε εντελώς το σκορ μέσα σε ένα Δεκάλεπτο. Στο τελευταίο δεκάλεπτο οι αντίπαλοι προσπάθησαν να μας εκνευρίσουν και το πέτυχαν, μόνο που δεν τους αφήσαμε να πάρουν και το παιχνίδι. Ο Μάλαμας ανέλαβε να υπογράψει τη νίκη στο τελευταίο του παιχνίδι με ένα 3ποντο λίγο πρίν το τέλος που τους έκοψε τα πόδια και την όρεξη να διεκδικήσουν τη νίκη.
Μπορώ να πω ότι ήταν η πιο ευχάριστη νίκη φέτος, με ομαδική καλή απόδοση, ορθολογισμό στο παιχνίδι και αποτέλεσμα.

Λοιπόν...  Είπαμε ότι παίξαμε καλά.. αλλά χάσαμε. 

Κατι η αστοχία μας, κάτι η ευστοχία των αντιπάλων στις ατελίωτες βολές που εκτέλεσαν (σχεδόν 3πλασιες απο εμάς), κάτι ο εκνευρισμός μας απο τη διαιτητή που σφύριζε ότι να'ναι .. Χάσαμε με το ίδιο πάλι σκορ όπως στο πρώτο παιχνίδι.. Χάνουμε πια την ισοβαθμία με τις Αττικές σε κάθε περίπτωση, οπότε πρέπει να κυνηγήσουμε νίκες και να ελπίζουμε σε μια ήττα παραπάνω αυτών για να περάσουμε στη 2η θέση. Ο Βασιλείου θύμισε τις παλιές καλές του εμφανίσεις, αλλά ήταν λίγο μόνος επιθετικά χωρίς πολλές βοήθειες από τους υπόλοιπους..